Nagroda Mariana Smoluchowskiego - Emila Warburga
Nagroda przyznawana jest co dwa lata za wybitny osiągnięcia w dziedzinie fizyki lub jej zastosowań. Jej laureatem może być naukowiec którego praca związana jest z ośrodkiem naukowym w Polsce lub Niemczech. Symbolem nagrody jest medal wykonany ze srebra, a towarzysząca jej premia pieniężna ufundowana została przez Meyer-Viol Foundation.
Marian Smoluchowski (1872-1917) był klasykiem fizyki statystycznej. Prowadził badania nad wyjaśnieniem ruchów Browna. Albert Einstein wykorzystał uzyskane przez niego wyniki przy formułowaniu teorii wyjaśniającej chaotyczne ruchy cząstek. Jedno z równań teorii dyfuzji jest znane jako równanie Smoluchowskiego. 15 lipca 1917 został wybrany na rektora UJ. Jego imię nosi Instytut Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej w 1970 jednemu z kraterów na Księżycu nadano nazwę Smoluchowski.
Emil Warburg (1846-1931) prowadził badania z zakresu kinetycznej teorii gazów, przewodnictwa elektrycznego, wyładowań w gazach, promieniowania helowego, ferromagnetyzmu i fotochemii. Odkrył efekt magnetokaloryczny w żelazie w 1881 roku. Wśród jego uczniów byli James Franck (Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki 1925) i Hans Karl August Simon von Euler-Chelpin (Nagroda Nobla w dziedzinie chemii 1929). W latach 1899-1905 był prezesem DPG (Niemieckiego Towarzystwa Fizycznego)
Regulamin Nagrody Mariana Smoluchowskiego - Emila Warburga
